11 Aralık 2014 Perşembe

OTEL İŞLETMELERİNDE YİYECEK İÇECEK HİZMETLERİNDE KALİTE KONTROLÜ VE MALİYET KONTROLÜ





GİRİŞ: 

Turizm sektöründe özellikle son on beş yirmi yılda en önemli tüketici eğilimlerinden biri kalite arayışı olmuştur. İşletmelerde ulusal veya uluslar arası pazarlarda rekabet gücünün ve rekabet kavramının önem kazanmasının temel sebebi kaliteli ürünler ve hizmet üretimidir. Hatta hizmetin kalitesi çoğu zaman fiyattan daha fazla önem kazanmıştır.

Rekabet gücünü belirleyen faktörleri temelinde de kalite ve verimlilik yatar. Bu durumda mevcut üretim faktörlerinin daha etkili kullanılması gerekmektedir. Verimlilik basit bir girdi çıktı ilişkisi değildir. Ürün ve hizmet yaratmak için kaynakların etkin ve yararlı kullanım derecesidir. Başka bir deyişle verimliliğin etkinliği, işletmelerde amaçlanan hedeflere ulaşma veya hedeflenen çıktıya miktar ve kalite yönünden mümkün olan en düşük kaynak harcamasıyla en yüksek sonuca ulaşmaktır.

Yiyecek Hizmetlerinde Kalite Amaçları

1. Müşterinin amaç ve isteklerinin en iyi biçimde karşılanması

2. Eldeki kaynakların en iyi biçimde kullanılması,

3. Pozitif imaj ve güven kazanma,

4. Pazar payı ve karı arttırma,

5. Hizmet kalitesinin sürekli olması, sürekli gelişmesidir.

Hizmet kalitesini geliştirme konusundaki en büyük engellerden biri hizmetlerde standartlaştırmanın zor olmasıdır. Standartlaştırılmış hizmet kalitesi için yüzlerce insanın her gün aynı prosedürleri izlemesi gerekir. Ancak, kaliteyi tesadüflere bırakmayıp, ayrıntılı kalite standartları oluşturan işletmelerde bulunmaktadır. Yiyecek ve içecek departmanlarında oluşturulacak hizmet standartları işletmenin hizmet kalitesini ölçmesine ve izleyebilmesine olanak sağlar. Yiyecek ve içecek hizmetlerinde performans standartları sayısal yada niteliksel standartlar olabilir. 

Yiyecek ve İçecek İşletmelerinde Kalite Kontrolü

Yiyecek içecek hizmetlerinde kalite kontrolü, bir yiyecek veya hizmetin tüketicisini tatmin etmesi ve onun beklentilerini en iyi biçimde karşılaması amacıyla verilen yiyeceğin veya hizmetin üretim sürecinin her aşamasında sürdürülen denetim işlemidir. Kalite kontrolü, talep tahminlerinden üretim planlamasına, üretim aşamasından servisine kadar tüm işletme faaliyetlerini ve mutfaktaki aşçısından servis personeline, satın alma memurundan yiyecek içecek müdürüne ve genel müdürüne kadar tüm çalışanları ilgilendirir.

Kalite ve kalite kontrolüyle ilgili yapılan çalışmalar yiyecek departmanın tüm birimlerini kapsayacak şekilde yaygınlaştırılıyorsa bu, toplam kalite kontrolü olarak isimlendirilir.

Toplam kalite yaklaşımı sadece üretilen ürün ve hizmetlerin değil bir bütün olarak yönetimin kalitesini ve verimliliğini arttırmaya amaçlıdır.

Toplam kalite yönetimi, geleneksel yönetimlerden farklı bir ’kalite-verimlilik-maliyet-kar’ yaklaşımı izler. Kaliteye öncelik verilerek, verimlilik arttırılacak maliyetler düşürülecektir. Yüksek kaliteli ürünler, daha düşük fiyatlarla tüketiciye sunularak pazar payı ve kar yükseltilecektir.

Yiyecek İçecek Hizmetlerinde Toplam Kalite Yönetimini Yiyecek içecek departmanına ve işletmeyi sağlayacağı yararlar şunlardır:

- Yiyecek hizmetlerinin kalitesini yükseltilmesiyle hatalı ve bozuk yiyecek sayısı azalır. Çünkü toplam kalite yönetimi ile işletmenin tamamında bir iyileşme söz konusu olup tüm hizmetler yeme içme üretim sürecinin tamamında kontrol edilir.

- Yiyecek kalitesiyle ilgili şikayet sayısı azalır. 

- Müşteri güveninin ve tatmin düzeylerinin artması,

- Yiyecek malzemelerinin ve diğer üretim faktörlerinin etkin bir şekilde üretime yönlendirilmesiyle fire ve bozuk yiyeceklerden kaynak israfı ve maliyetler azalır.

- İşletmenin yiyecek içecek hizmetlerinde kalite-güvence sistemi kurulu ve yeni müşteriler edinilir.

- Müşteri şikayetleri ile çok hızlı bir şekilde ilgilenilerek bunların tekrar oluşması engellenir.

- Yiyecek kaynaklarının etkin kullanımı ile birim maliyetler azalır ve katma değerin yükselmesine neden olur.

- Kısa zaman içinde daha çok müşteriye servis yapılabilecek yiyecek üretim miktarı artar ve rasyonel yiyecek üretim planlarının hazırlanması mümkün hale gelir.

- Kontrol mekanizmasını oluşturan araştırma ve test maliyetleri düşer.

- Yiyecek içecek organizasyonu içerisindeki gerek birimler ve gerekse kişiler arasındaki ilişkiler ve bilgi akışı da daha düzenli hale gelir.

- Tüketici isteklerine yönelik yiyecek beğenilme indeksleri ile ilgili talep tahminleri hazırlanır.

- Müşterilerin yiyecek içecek taleplerinin karşılanmasına esneklik sağlar.

- Toplam kalite yönetimi, işletmenin kalifiye yiyecek personeli temin etmesini kolaylaştırır.

- Toplam kalite yönetiminin uygulanması personel ve yönetici ilişkilerinin düzelmesinde de önemli rol oynamaktadır.

Toplam kalite yönetimini benimseyen hem kalite üstünlüğü hem de maliyet üstünlüğü elde edebilmektedirler. Özelliklede çalışanların katılımı ile gerçekleştirilen yeni öneriler ve yeni tekniklerle rekabet gücünün arttırılmasında önemli kazançlar sağlanabilmektedirler.

Yiyecek İçecek Hizmetlerinde Kalite-Maliyet İlişkisi 
ve Yiyecek Maliyetlerinin Azaltılması

Kalite, üretimin tek aşamasında oluşan bir sonuç değildir. Tıpkı bir zincirlerin halkaları gibi yiyecek içecek üretim sürecinin her aşamasında birbirine eklenene üretim faaliyetler, tüketime hazır ürün veya hizmetin kalitesini meydana getirmede aynı derecede bir öneme sahiptir. Bu zincirin halkalarından bir tanesi zayıfsa bütün zincir kopar.

Maliyette de üretim sürecinin her aşaması yiyecek hizmetlerinin oluşumunda önemli bir role sahiptir. Her süreç, her faaliyet, her kişi, her bölüm yiyecek hizmetlerinin üretilmesinden sorumludur. Kalite, kuvvetli bir zinciri oluştururken maliyet de üretim kaynaklarını en etkin ve verimli kullanarak üretimi minimum düzeyde gerçekleştirmektedir. O halde kalite geliştirme ve kontrol amacıyla uygulanan benzerlerini, maliyet azaltma alanında da uygulamak ve etkin sonuçlar almak mümkündür.

Otel işletmelerinde yiyecek maliyetlerinin azaltılması ile maliyetlerin kontrol edilmesini birbiriyle karıştırmamak gerekir.

Maliyet kontrolü, yiyecek maliyetlerinin hangi düzeyde olması karar verme ve bu maliyet amacına ulaşmadır. Maliyet kontrolü bir ölçümlemeyi de beraberinde getirir.

Maliyet azaltımı ise, yiyecek hizmetlerinin kalitesini arttırarak yada kalitesini bozmaksızın işletmenin elindeki kaynakların en rasyonel bir biçimde kullanılması sonucunda işletme maliyetlerini oluşturan kalemlerden hangilerinin ne düzeye kadar indirilebileceğinin araştırılması ve amaç olarak belirlenecek yiyecek maliyetlerini en uygun yollarla olabildiğince düşük düzeyde sağlayabilmektir. Maliyetleri azaltmak ve kontrol etmek birbirini tamamlayan iki süreçtir. Maliyetlerin azaltılması ile belirlenen maliyet hedefine ancak maliyet kontrolü ile ulaşılır.

Otel işletmelerinde yiyecek maliyetlerini azaltma çalışmaları üst yönetimin mevcut kaynakları rasyonel bir biçimde kullanıp, maliyetin yapısını oluşturan unsurların nasıl azaltılabileceğinin araştırılmasıyla başlar. Ancak, üst yönetimin böyle bir çalışmayı benimsemesi, maliyet azaltma ekibini iyi seçmesini, çalışanların ve çalışmaların sürekliliğini sağlayacak plan ve programların hazırlanmasına tam destek vermesi gerekir.




Maliyet Azaltma Çalışmalarının Amaçları

Otel işletmelerinde yiyecek içecek departmanında maliyet azaltma çalışmalarının amaçları şu şekilde sıralanabilir,

1. Yiyecek içecek üretim sürecinin her aşamasındaki işlem ve işlevlerin maliyetlerini azaltmak, 

2. Gereksiz yada işletme amacında yararlı olmayan tüm faaliyetleri ortadan kaldırmak

3. İşletmede yiyecek hizmetlerinin üretimi ile yapılan gerekli her faaliyetin etkinliğini arttırmak

4. Yiyecek hizmet üretimi için üretim sürecinde yapılan çalışmaların tekrarını önlemek

5. Yapılan işi daha güvenli ve daha az yorucu bir şekilde yapma

6. Zaman, enerji, iş gücü ve malzemelerin gereksiz yere harcanmasını önlemek,

7. İşletmede verimliliği arttırmak,

8. Karı maksimum kılmak,

9. Değişikliklere uyum gösterecek ortam hazırlamak,

10. Örgütü sorun çözme konusunda bilinçlendirmek,

11. Fire, artık, bozuk ve kusurlu yiyeceklerden oluşan üretim kayıplarının maliyetlere etkisini azaltarak kaliteyi verimliliği arttırmak 

İşletmelerde yiyecek içecek hizmet maliyetlerinin azaltılmasında Dr. Deming’in düşünce biçiminin anlaşılması ve hizmet kalitesinin arttırılması uygulanması gerekir. Bu prensipler yiyecek içecek hizmetlerinde kalitenin arttırılması işletmelerde işimizi organize etme ve kişilerle birlikte çalışmalarda köklü bir değişikliklere yol açan yeni bir düşünce şeklini açıklamaya çalışırlar.

Deming Felsefesini Oluşturan Prensipler

- Hedefin uyumluluğu: Kısa dönem karlılıktan ziyade uzun dönem ihtiyaçlarını dikkate alarak yiyecek içecek hizmetlerinin sürekli iyileştirilmesi için uyumlu bir hedef tayin etmek

- Yeni Felsefe: İşletmeler, hatalı malzemeler ve işçilik ile uzun süre yaşamazlar. Yeni felsefe, yiyecek içecek üretimi ile ilgili yıllar boyu alışılmış davranış kalıpları ve bazı stratejilere yönelik tutumları tamamıyla değişmesini gerektiren anlayışı içermektedir.

- Kontrol Üzerindeki Bağımlılığın Durdurulması: Yiyecek içecek kalitesini elde etmenin bir yolu olan ürün ve üretim kontrolünü duyulan ihtiyacı ortadan kaldırınız. Yiyeceklerin hem üretim hem satın alma fonksiyonları içerisinde kalitenin oluşturulduğuna dair kanıt isteyiniz. 
Masrafların, üretken olmayan denetim faaliyetlerinin azaltılması ve güvenilir yüksek kaliteli yiyecek malzemelerinin ve üretim süreçlerinin verdiği rahatlıkla büyük tasarruflar sağlanmaktadır. Yüksek kaliteli yiyecek içecek hizmetlerinin sektördeki konumunuza ve mevcut potansiyel müşterilerinize etki yapacaktır.

- Düşük Fiyata Dayalı anlaşmalara son verilmesi: Sadece fiyat esasına dayanan işletme ile ilgili uygulamalara son veriniz. Bunun yerine, fiyat dışında asgari kalite ölçülerini isteyiniz. Aynı kalan yiyecek içecek malzemeleri için kaliteli malzeme üretmeyen satıcıları elimize ederek tedarikçi sayısını azaltınız. Uzun dönemli sadakat ve güven esas olan az sayıda tedarikçi ile çalışınız. Amaç sadece başlangıç maliyetlerini değil toplam maliyetleri en aza indirmektir.

- Tedarikçilerden alınan yiyecek malzemelerinin muayene ihtiyacı ancak bu satıcıların bizim gibi yüksek standartlara sahip olması ile ortadan kalkar veya düşük standartlı girdi kullanılarak yapılan işlemler sonucu oluşan maliyetler muhtemelen hazırlanamayacak kadar fazla olacaktır.

- Üretim Sürecinde tüm Aşamaları iyileştiriniz: Planlama, üretim ve hizmet için kullanılan her projeyi iyileştiriniz. Yönetim departmanındaki her faaliyeti iyileştirmek için sürekli olarak problemleri araştırınız, çünkü hizmet kalitesi ve verimliliği iyileştirmek maliyetleri sürekli olarak azaltacaktır.

- İşbaşında Eğitimi Kurumlaştırınız: İşbaşında eğitim için modern yöntemler kullanınız. Kaliteli malzeme, yöntem, menü planlama, standart teknikler ve hizmetlerdeki değişikliklere uyum sağlayabilmek için yeteneklerin kullanılması gerekir.

- İşletme içerisindeki verilecek uygun bir eğitimin maliyeti, aylarca hatta yıllarca çalışan bir personelinin toplam maliyetinin küçük bir kısmını oluşturacaktır.

- Liderliği Kurumlaştırınız: Daha iyi iş yaparak hizmet üretmek için kişilere yardım etmeyi amaçlayan bir liderlik oluşturunuz ve uygulayınız.

- Korkuları Ortadan Kaldırınız: Şeflerinin yada yöneticilerinin korkularıyla çalışan personel güzel bir yardımlaşma içinde çalışamaz.

- Engelleri Ortadan Kaldırınız: Departman ve personel alanları arasındaki engelleri ortadan kaldırınız. Mutfak, servis, satın alma, ambar, kasiyer, muhasebe, yönetim gibi farklı alanlardaki kişiler yiyecek içecek hizmet üretimiyle ilgili problemleri halletmek için ekip halinde çalışmak zorundadırlar

- Uyarıları Yok Ediniz: Herhangi bir yöntem uygulamadan işler halen isteği, yeni verimlilik seviyesi gibi kullanılan sloganları, posterleri ve uyarıları oryadan kaldırınız. Düşük kaliteli malzemeyle çalışan personel nasıl sıfır hatalı yiyecek üretebilsin. Personelinizden uygun olmayan isteklerde bulunursanız morali gittikçe bozulan personelden istediğinizden daha azını elde edebilirsiniz.

- Hayali Sayısal Defterleri Ortadan Kaldırınız: Yönetimdeki kişiler için sayısal hedefleri ve personel için sayısal hataları oluşturan hayali çalışma standartlarını ortadan kaldırınız. Eğer hedef makul bir çalışmayla ulaşılabilecek seviyeden düşük ise personel otomatik olarak hedefe yaklaştıkça çalışma tempolarını azaltacak ve hedefe ulaştıktan sonra tatil yapacaktır. Eğer hedefe makul değilse ya bu hedefe ulaşılamayacak ya da bu hedefe standartları düşürerek, iş güvenliği kurallarını ihlal ederek ulaşacaklardır. Her iki durumda da personelin kendi yöneticilerinin kabiliyetine duyduğu saygı başka bir anlam kazanacaktır.

- İşçiliği Övünç Kaynağı Olmasını Sağlayınız: Bir işçi kendisinden istenen makul olmayan miktardaki kötü malzeme ve teçhizat ile düşük kalitede üretmeye çalışıyorsa bu kişi yaptığı işten gurur duyamaz. Eğer personeliniz bu işi daha iyi yapmanın yollarını kestiriyor ve üstleri ile bunları tartışmasında anlamsız olduğunu biliyorsa, bu kişi yaptığı işten yine gurur duyamaz. Bir yönetici yaptığı işin yiyecek kalitesini azalttığını ve personeli de giderek daha mutsuz ettiğini görürse bu yöneticide işinle gurur duyamaz.

- Eğitimi Teşvik Ediniz: Güçlü bir eğitim programı oluşturunuz ve herkesin kendi kendisini yetiştirmesini teşvik ediniz.

- Üst Yönetim Sorumluluğu: Üst yönetimin yiyecek kalitesi ve verimliliğinin sürekli iyileştirilmesi ile ilgili sorumluluklarını ve yükümlülüklerini açıklayınız. Üst yönetimin kendilerini kalite ve verimliliğe atamaları yeterli değildir. Üst yönetimin aldığı sorumluluğu ve ne yapması gerektiğini bilmelidir.

Ekonomik açıdan yiyecek içecek hizmetlerinin kalitesinin geliştirilmesi için harcanan tüm cabalar ya gelir arttırıcı veya maliyet düşürücü harcamalardır.

Kalite geliştirme nedeni ile yiyecek içecek gelirlerinin arttırılması kalite dizayn analizini geliştirmektedir. Kalite dizayn analizi de, kalite geliştirme faaliyetleri yoluyla maliyetlerin düşürülmesi anlamına gelir.

Üretilmesi düşünülen bir yiyecek hizmetine ait bir kalite düzeyinin belirlenmesi ve belirlenmiş kalitede yiyecek içecek üretilmesi kalite maliyetlerinin organizasyonunu gerektirir. Bu ise kalitenin iki temel unsuruna dayanmaktadır.

1. Dizayn Kalitesi: Yiyecek hizmetlerinin işletme tarafından düşünülen besleyici özellikleri yanında, lezzet,kalite, yapı, görünüş, pansiyon büyüklüğü servisi gibi fiziksel özellikleri göz önünde tutularak bu şartları sağlayan bir kalite düzeyi aralığının tespit edilmesidir. Bu şartların sağlanması, işletmenin kaliteye bağlı olarak çeşitli maliyetlere katlanması demektir. Bunu belirleyen diğer etken ise, tüketici açısından kaliteye verilen değerdir. Tüketici, yeme içme ihtiyaçlarının karşılandığı belli bir düzeye kadar kalitenin değerini ödemeye hazırdır. Fakat belli kalite düzeyinden sonra kalite değeri tüketici ihtiyacının üzerine çıkar tüketici bu değeri karşılamak istemez.

Yiyecek hizmetlerinin üretimi konusunda tüketicinin kalite beklentisi ve beklediği kalitede yiyecek içecek için vermeye katlanacağı bedelin tespitinde ayrıntılı bir tüketici araştırması yapılması gerekir ki optimumu kalite düzeyi belirlenebilsin. Dizayn kalitesi gerçek bir maliyet unsurudur.

2. Uygunluk Kalitesi: Yiyecek içeceklerin dizayn kalitesi ile belirlenen üretim spesifikasyonlarına uymayan bozuk yiyecek ve içeceklerin toplam üretime oranlanmasıyla belirlenir. Fire, artık, bozuk ve kusurlu yiyeceklerden oluşan üretim kayıpları kendilerine üretim sırasında harcanan paranın dışında da işletmeye maliyetler yüklerler. Ek yiyecek içecek malzemesi, ek işçilik maliyeti, yeniden elden geçirme maliyetleri, müşteriden gelen şikayetler ve işletmenin sektördeki amacı üzerinde direkt ve dolaylı olarak bir çok ek maliyet söz konusudur.

Son yıllarda kalitenin, üretim süreci içinde yaratılabileceğinin ve kalite kontrolünün de bu hedefe ulaşmak için üretim sistemlerinin her aşamasında sürdürülen faaliyetlerinin bir bütünü olduğunun anlaşılmasından sonra, kalite maliyetlerine ilişkin görüşlerde değişmiştir. Yeni şekli ile kalite kontrolü, üretim sistemlerinin bir parçası olarak kalitesiz üretimi önlemek görevini yerine getirmekte ve artık kaliteyi arttırma maliyetlerinden değil de kalitesizliğin maliyetlerinden söz edilmektedir.

Böylece, üretilecek yiyeceklerin standartları belirlendikten sonra yemek üretim süreci üzerinde kontrol kurularak yeme içme standartlarında sapmalar önlenmekte ve bu türde uygulanan kalite kontrolü sonucu kalitesizlik maliyetleri azaltılmaktadır. Bu anlayış, kalite kontrolünün neden bir verimlilik arttırma tekniği olduğunu ortaya koymuştur.


Kalitesizliğin Maliyet Unsurları ve Kaynağı

Kalitesizliğin maliyet unsurları da kaynağını üretim sürecinin hemen hemen tüm aşamalarına olmaktadır. Kalitesizliğin maliyetini alıştırırken be unsurların neler olduğunun bilinmesi gerekir. Bu unsurların aynı zamanda kaliteyi belirleyen unsurlar olarak karşımıza çıkar. Bunlar:

1. Önleme Maliyeti: Üretilecek olan yiyeceklerin ve hizmetlerin kalite standartlarından sapların önüne geçmek amacıyla sürdürülen çalışmalardır. Önleme giderlerinin kapsamına, üretim kontrolü, kalite planlaması, kalite dizaynı, personelin eğitimi gibi yiyecek içecek hizmetlerinde kalite sorunlarının ortaya çıkmasını önleyici faaliyetlere ilişkin maliyetler girer.

2. Önleme ve Değerlendirme Maliyeti: Yiyecek hizmet kalitesinin teknik spesifikasyonlara uygunluğunun ölçümü faaliyetleridir. Bunun kapsamına yiyecek üretim sürecindeki tüm muayene ve denetim fonksiyonlarındaki dolaylı ve direkt işçilik maliyetleri girer.



3. Başarısızlık Maliyetleri: Yiyecek hizmet üretiminin kalite sürecinin herhangi bir aşamasında kalite hedeflerinden ve kalite standartlarından sapmalarına yol açtığı maliyetlerdir. Bunlar, yiyecek içecek üretimiyle ilgili tüm işletme kayıplarını kapsar. Fire ve bozuk yiyeceklerden oluşan servise sunulmayacak yiyecekler ile bozuk olarak alınmış iadesi yapılan yiyeceklerin nakliye, depolama gibi satış öncesi hizmetleri kapsayan giderlerdir.

Kaliteli yiyecek içecek hizmet üretiminin gerçekleşmesine ilişkin bütün bu faaliyetler, yiyecek içeceğin kalite sürecinin her aşamasının değerlendirmesice bir ölçüdür. İleriye yönelik kalite planlamaları ve düzeltici kararlar alınmasında bir temel oluşturur.

Kalite maliyetlerin, bizim kaliteye açıkça para harcayıp harcamadığımızı görmemizi sağlar. Otel işletmelerinde yiyecek içecek hizmetlerinde toplam kalite maliyetlerinin nerde azaldığını inceleyip fire, artık ve bozuk yiyeceklerden oluşan üretim kayıplarını bilmek, bunların nedenlerini tespit etmek ve önleyici tedbirleri almak zorundadır. İşletmelerin bir çoğunda yiyecek üretiminde az veya çok fire ve zayiat vardır. Bu fire ve zayiatlar çoğu kez üretim sürecinin kaçınılmaz bir olgusudur.

Ayrıca iş akışının sebep olduğu ve organizasyonun yeterli düzeyde ve düzende olmayışından kaynaklanan kayıplarda vardır. Bu kayıplarla zararlar işletme maliyetlerini arttırırlar.bu artışlar bazı hallerde satış fiyatına yansıtılabildiği gibi bazen de fark edilmediği için satış fiyatını gizlice düşürürler. Böylece yiyeceklerin üretim kayıpları, kaliteli yiyeceklerin üretim maliyetlerini de arttırmış olur.

SONUÇ

Yakın zamana kadar otel işletmelerinde kalite ve maliyet kavramlarının birbirine ters düştüğü, kaliteyi yükseltmenin ürün maliyetlerini de arttıracağı düşünülürdü aslında kaliteli ürün veya maliyetinin yüksek değil düşük olduğunu zamanımız araştırmaları ispat etmiştir. Bu durumda masrafların bir kısmı belli bir yiyecek üretimini hizmetini gerçekleştirirken, diğer bir kısmı ise israf edilmektedir. Eğer işletme kaliteye önem verirse kusurlu üretim olmayacağından üretim kayıpları azalacak, kalite yükselecek giderler düşecektir. Kısaca, günümüzde yiyecek içecek hizmetlerinde kaliteyi sağlamanın esası kalitesizliğin önlenmesi olup hatalar oluştuktan sonra tespit edilip giderilmesi yerine, hata oluşumunu önleyici şekilde kalite kontrol hakimiyetini geliştirilmesi ilkesine dayanır.

21 Kasım 2014 Cuma

Toplam Kalite Yönetiminde 14 Temel İlke

Toplam Kalite Yönetiminde 14 Temel İlke 

Toplam kalite yönetimi, şimdiye kadar üzerinde çok durulmuş, çok şeyler söylenmiş bir alan. Bu konuda yazılmış ciltlerce kaynak bulunuyor. Yaşanan acımasız değişim sürecinde bir işletmenin nasıl ayakta kalması gerektiği konusundaki en ciddi saptamalar toplam kalite yönetiminin en büyük gururu olan Dr. W. Edwards Demig’e ait. Şöyle diyor Demig:

  1. Organizasyonun amaçlarını belirle. Ürün ve hizmet kalitesini geliştirmek için organizasyonun amaçlarını tespit et. 
  2. Yeni yönetim felsefesini benimse. Yeni çağa ayak uydurabilecek bir liderlik üstlenerek ve sorumlulukları öğrenerek yeni yönetim felsefesini benimse ve uygula. Organizasyon faaliyetlerinde alışılmış gecikme ve hatalara, kalifiye olmayan işgücüne, kalitesiz mal ve hizmet üretimine eskiden olduğu gibi artık tolerans gösterme. 
  3. Organizasyonun muayenelere olan bağımlılığını azalt. Organizasyondaki kütle muayenesine son ver. Bunun yerine istatistiksel araçlara önem vererek kalitenin ölçülmesini sağla. 
  4. Organizasyonu fiyat etiketleri ile değerlendirmeyi bırak. Sadece fiyat etiketlerine bakarak organizasyonun başarısını değerlendirme. Düşük kalitenin söz konusu olduğu bir organizasyonda düşük fiyatı başarı olarak kabul etme. Mal ve hizmet sunulmasında müşteri ile uzun-vadeli bir ilişkinin kurulmasına çalış. 
  5. Sürekli gelişmeyi sağla. Organizasyondaki problemleri tespit etmeye çalış. Maliyetleri azaltmak, kalite ve verimliliği arttırmak için üretim ve hizmet sistemini ve süreçleri sürekli geliştir. 
  6. İş başında eğitimi sağla. Çalışanların organizasyon içerisinde eğitimini sağlayacak modern yöntemleri kurumsallaştır. 
  7. Liderliğin kurumsallaşmasını sağla. Çalışanların performanslarını değerlendirilmesinde modern yöntemlerin uygulanmasını sağla. Çalışanlara işlerini daha iyi yapabilmeleri için yardımcı ol.
  8. Organizasyonda çalışanlar üzerindeki korkuya son ver. Organizasyon içerisinde çalışanlar üzerindeki korkuyu ortadan kaldır. Tüm işlerin daha kaliteli yapılması için çalışanların güven içinde işlerini yapmalarını sağla. 
  9. Departmanlar arasındaki sınırları kaldır. Organizasyonda araştırma, tasarım, üretim ve satış departmanlarının birlikte hareket ederek sorunları daha etkin bir şekilde çözümleyebilmelerine imkan sağla.
  10. Sloganlara son ver. Organizasyon içerisindeki sloganları, posterleri ve sayısal hedefleri ortadan kaldır. Çalışanların kendi sloganlarını kendilerinin formüle etmelerine izin ver.
  11. Organizasyonda sayısal hedefleri ve kotaları ortadan kaldır. Tespit edilen hedefe ulaşmaya çalışmak kalitesizliği beraberinde getirebilir. Çalışanlar ve yöneticiler üst yönetimin istediği hedefe ulaşmak için uzun vadede organizasyonun çıkarlarını zedeleyecek uygulamalar yapabilirler. 
  12. Çalışanların iş yapmalarını engelleyecek uygulamaları ortadan kaldır. Organizasyon içerisinde çalışanların yaptıkları işten gurur duyma haklarını ellerinden alacak ve sınırlayacak uygulamalara ve denetlemelere son ver. 
  13. Eğitim uygula. Organizasyonda çalışanlar için etkin bir eğitim programı oluştur ve çalışanların kendi kendilerini geliştirmelerini teşvik et. 
  14. Transformasyonu herkesin katılımı ile gerçekleştir. Organizasyon içerisinde herkesin transformasyona katkıda bulunmasını sağla. Bu amaca ve misyona yönelik üst düzeyde özel bir yönetim birimi oluştur.

COSTU YÜKSELTEN NEDENLER

COSTU YÜKSELTEN NEDENLERİ KISACA SIRALARSAK
                 








Satın almanın Gereksiz Talebi




Ambar memurunun deposunu kontrol etmeden sipariş vermesi


Ambar memurunun düzensiz stok yapması,ilk giren sil çıkar kuralına uymaması

Satın Almanın Araştırma yapmadan mal sipariş yapması.


Çıkar Amaçlı firmalarla anlaşması.




Malı Tartmadan alınması





Aynı Şekilde Depocuda tartmada malı teslim alması



Depocu ile Satın almanın çıkar için karşılıklı anlaşmaları


Gelen mal Bölümüne göre stok yapılmaması



Mutfağın düzensiz mal çekmesi




Aynı şekilde mutfağında düzensiz stok yapması



Gramajında fazla reçete yapması porsiyon ortalamasının üzerine çıkması

Yemeği süresinde fazla pişirmesi % 10 yemek porsiyon kaybına neden olmaktadır
Mutfağın abartılı dekor yapması




Mutfağın konaklayan müşteri sayısında fazla yemek yapması,hazırlaması

Bon, kaptan Sipariş Fişi olmadan mutfakta siparişin çıkması


Kasiyer Hırsızlığı





Kasiyerin mükerrer adisyon kullanması(peşin yazan adisyona diğer masaya da kulanması)
Kasiyerin yönetim dişi sahte  adisyon kulanması



Barcının hırsızlığı





Barcının Dışarıda içki getirip kullanması




Bar ve Kasiyerin karşılıklı çıkar için anlaşmaları



Personelin,Yöneticilerin.İdarenin aşırı derecede misafirlerinin olması

Sayım Eksiklikleri





Sayım Fazlalıkları (müşteri kaybına neden olması)



Önbüro bölümünün gizli müşteri konaklatması



Muhasebe yolsuzlukları





Müdüriyet Yolsuzlukları





Çıkar için müşterilerle düşük fiyatla konaklama anlaşmaları


Fazla iskonto yapılması





İşletmede Gereksiz Ödenmez yetkisi verilmesi




























OTEL İŞLETMELERİNDE YİYECEK-İÇECEK MALİYET KONTROLÜ ve BASİT MALİYET KONTROL YÖNTEMİNE İLİŞKİN BİR UYGULAMA

OTEL İŞLETMELERİNDE YİYECEK-İÇECEK MALİYET KONTROLÜ ve BASİT MALİYET KONTROL YÖNTEMİNE İLİŞKİN BİR UYGULAMA

ÖZET
Günümüzde işletmeler, varlıklarını sürdürebilmek ve hedeflerini gerçekleştirebilmek için, satışlarını arttırmanın yanı sıra maliyetlerini de etkin bir biçimde kontrol altında tutmak zorundadır. Turizm sektöründe faaliyet gösteren otel işletmeleri açısından, kontrol edilmesi gereken maliyetler içerisinde yiyecek-içecek maliyetlerinin önemi büyüktür.
Yiyecek-içecek maliyetlerinin kontrolünün etkili bir şekilde yapılabilmesi için, otelin özelliğine göre basit maliyet kontrol yöntemi, ayrıntılı maliyet kontrol yöntemi, standart maliyet kontrol yöntemi veya potansiyel maliyet kontrol yöntemlerinden birisinin seçilerek uygulanması gerekmektedir.
Bu çalışmanın amacı, yiyecek-içecek maliyet kontrol yöntemlerinden birisi olan basit maliyet kontrol yönteminin dört yıldızlı bir otel işletmesinde uygulanabilirliğini analiz etmek ve elde edilen sonuçlara göre önerilerde bulunmaktır.
Anahtar Kelimeler: Otel, Maliyet Kontrolü, Yiyecek ve İçecek Maliyet Kontrolü

FOOD AND BEVERAGE COST CONTROL IN HOTELS AND A CASE STUDY OF BASIC COST CONTROL METHOD
ABSTRACT
Today, the organisations must effectively control their costs as well as increase their sales in order to be able to survive and reach the targets they have set. With respect to the hotel organisations operating within the tourism sector, among the expenditures to be controlled, the cost of food and beverage is of great importance.
For an efficient food and beverage cost-control, in line with the properties of hotel organisations one of the following methods of cost-control which is suitable for a given hotel should be chosen and implemented: simple cost control method, detailed cost control method, standard cost control method, or potential cost control method.
The purpose of this study is to investigate the applicability of one of the cost-control methods; simple cost-control method, in a four-start hotel and make suggestions according to the results obtained.
Keywords: Hotel, Cost Control, Food and Beverage Cost Control
GİRİŞ
Günümüzde turizm sektörü, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de hızlı bir gelişim içindedir. Turizm sektörünün en önemli yapı taşlarından birini oluşturan otel işletmeleri, seyahat eden insanların çeşitli ihtiyaçlarını karşılama özelliği ile toplumsal bir hizmet sunmaktadır. Diğer işletmelerde olduğu gibi, otel işletmelerinde de ana hedef kâr elde etmektir. Yalnızca oda satışlarından elde edilecek gelir, otelin hedeflerine ulaşması açısından yeterli değildir. Dolayısıyla oteller, aynı zamanda istenilen düzeyde kâr ve müşterilerine kaliteli hizmet sunarak rakiplerine karşı rekabet üstünlüğü elde edebilmek için, yiyecek-içecek bölümüne özel önem vermelidir. Bunun bir gereği olarak, yiyecek-içecek faaliyetleri sonucunda ortaya çıkan maliyetleri kontrol altında tutabilecek etkili bir maliyet kontrol yönteminin uygulanması kaçınılmazdır.
Otel işletmelerinde etkili bir yiyecek-içecek maliyet kontrolünün uygulanabilmesi, öncelikle bölümde çalışan personelin iyi biçimde eğitilmesine bağlıdır. Diğer önemli husus ise, maliyet kontrol sisteminin sistematik bir biçimde uygulanmasıdır. Bu sistematik süreç, menü planlamasıyla başlar, satın alma, teslim alma, depolama-stoklama, malzeme çıkarma, porsiyonlama-pişirme-üretime hazırlık, üretim ve servisle son bulur.
Modern otel işletmeciliğinde, maliyet kontrolü olmaksızın yapılacak bir yiyecek-içecek üretimi ile istenilen amaçlara ulaşılamayacağı kabul görmüştür. Bu yüzden hemen her otel işletmesi, özelliklerine uygun bir maliyet kontrol yöntemini uygulayarak rekabet üstünlüğü sağlamaya çalışmaktadırlar. Ancak yiyecek-içecek maliyet kontrolünün çok masraflı bir süreç olması, konuyla ilgili uzman personel bulunmasının zorluğu vb. sebeplerle, birçok küçük ölçekli otel işletmesi, maliyet kontrolü uygulayamamakta ve diğer işletmelere karşı rekabet edememektedir.

1. OTEL İŞLETMELERİNDE YİYECEK-İÇECEK MALİYET KONTROL SÜRECİ
Yiyecek ve içecek ürünlerinin tüketimindeki karmaşıklığın yanında, raflarda beklerken değişikliğe uğraması, bozulması, dayanıksız olması, fire vermesi ve çürüyüp atılması söz konusudur. Bu olumsuzlukları önleyebilmek için, “yiyecek-içecek döngüsü” adı da verilen yiyecek-içecek kontrol sürecinin etkin biçimde uygulanması gerekmektedir (Öğüt vd, 2003: 195).
Satın alma, teslim alma, depolama, depodan çıkış, üretim ve satış kontrollerini kapsayan yiyecek-içecek kontrol süreci Şekil.1’deki gibidir:

http://mevzuatdergisi.com/2007/08a/02_files/image001.gif

   
Şekil 1: Yiyecek-İçecek Kontrol Süreci

a) Satın Alma Kontrolü: Satın alma işlemi, yiyecek-içecek maliyet kontrol sürecini benimseyen bir otel işletmesinde uygulanacak ilk adımdır. Bu işlem, genellikle otel sahibi, aşçıbaşı veya satın alma memurları tarafından yapılmaktadır.
Otel işletmelerinde yiyecek-içecek maliyetlerinin yüksek çıkmaması için, satın alma görevlilerinin dürüst, becerikli, satın alınacak malzemelerin özellikleri, nerelerde ve ne şekilde kullanılacağı, fiyatları vb. konularda kapsamlı bilgi sahibi olmaları gerekmektedir (Erbaş, 1996: 4).
b) Teslim Alma Kontrolü: Yiyecek-içecek maliyet kontrol sürecinde önemli aşamalardan biri de teslim alma işlemidir. Teslim alma, siparişi verilmiş malzemelerin işletmeye getirildikten sonra sorumlu personel tarafından sayılarak, ölçülerek, tartılarak ve kalite kontrolü yapılarak işletmeye kabul edilmesi işlemi olarak tanımlanabilir (Bilâl, 1994: 61).
Otel işletmelerinde teslim alma kontrolünün etkili bir şekilde yapılabilmesi için, uzman teslim alma personeli, teslim alma için yol gösteren açık şemalar, sistemli bir teslim alma programı, teslim alma yöntem ve programlarının periyodik kontrolüne ihtiyaç vardır (Koçak, 2004: 85)
c) Depolama Kontrolü: Depolama, yiyecek ve içecek malzemelerinin kullanılacağı ana kadar bozulma, kırılma, çürüme gibi zarar ve kayıpları önlemek amacıyla, özelliklerine göre farklı fiziksel koşullarda korunmasıdır. Depolamada asıl amaç, hırsızlık, ufak tefek kayıplar ve bozulmalardan dolayı oluşabilecek zararları engellemektir. Bu amaçla çoğu işletmede, pahalı malları yalnızca sorumlu yöneticinin girebileceği kilitli depolarda, diğer mallar ise kilitsiz depolarda saklanır (Şahin, 2001: 80).
Yiyecek ve içecek malzemelerinin korunmasında önemli bir görevi yerine getiren depolama işlemi, ancak eğitimli ve deneyimli personel tarafından yapılması halinde ortaya çıkabilecek zararları engellemede etkili olabilir.
d) Depodan Çıkış Kontrolü: Depodan mal çıkarma (üretime/satışa sevk) eylemi, otel işletmelerinde mutfak, restoran ve bar gibi birimlerin, yiyecek ve içeceklerle ilgili talep etmiş oldukları ürünlerin bir tutanakla yetkili kişilere dağıtılmasıdır (Denizer, 2005: 133).
Otel işletmelerinde mutfağa ya da bara doğrudan gönderilmeyen yiyecek-içecek malzemeleri, stok kartlarına işlenerek depolara gönderilir. Daha sonra ilgili bölümlerden gelen taleplere göre, bu ürünler depolardan çıkarılır.
Otel işletmeleri de tüm işletmeler gibi, yiyecek-içecek malzemelerinin depodan üretime gönderilmesinde, stok değerleme yöntemlerinden birisini uygulamaktadır. Bunlar; ilk giren-ilk çıkar (FIFO) yöntemi, son giren-ilk çıkar (LİFO) yöntemi, ortalama değer yöntemi ve en son piyasa değeri ile değerleme yöntemidir (Denizer, 2005: 136). Bu yöntemlerden, uygulamada en çok FIFO yönteminin tercih edildiği gözlenmektedir.
e) Üretim Kontrolü: Otel işletmelerinin müşteri memnuniyetini arttırabilmesi, ürün kalitesini geliştirebilmesi ve devamlılığını sağlayabilmesi için, üretimi sürekli kontrol altında tutması gerekmektedir. Üretim kontrolünün, yiyecek-içecek maliyet kontrol süreci içerisinde yer alan işlemlerden en karmaşık ve en fazla dikkat edilmesi gereken işlem olduğu söylenebilir.
Yiyecek malzemeleri için üretim kontrol aşaması; satış tahminlerinin yapılması, menü planlaması, mutfak denemelerinin yapılarak standart ürünler elde edilmesi, standart reçetelerin kullanılması ve porsiyon kontrolünün uygulanması olmak üzere beş safha halinde uygulanabilmektedir. Böylece yiyecekler için üretim kontrolü, hangi yiyeceklerin ne zaman, ne miktarda satın alınması gerektiği konularında işletme yönetimine yardımcı olmak suretiyle maliyetlerin kontrolünde önemli bir işlevi yerine getirir (Erbaş, 1996: 25).
İçecek üretim kontrolü aşaması ise, içeceğin hazırlanması ve müşteriye sunulması her bir içecek türü için değişik işlemler gerektiren ve farklı kategorilere ayrılan bir işlemdir. Otel işletmelerinde içecekler; işlenmemiş içecekler, yarı hazırlanmış içecekler ve servise hazır içecekler olmak üzere gruplara ayrılır. Her bir grup içerisinde yer alan içecekler için farklı üretim kontrolleri uygulanır (Aktaş, 2001: 267).
f) Satış Kontrolü: Yiyecek-içecek maliyet kontrol süreci içerisinde yer alan unsurlar ne kadar doğru uygulanmış olursa olsun, eğer satış kontrolü göz önünde bulundurulmazsa işletme yiyecek-içecek faaliyetlerinde başarılı sonuçlar alamayabilir. Bu yüzden otel işletmelerinin, yiyecek-içecekler için etkin bir satış kontrolü de gerçekleştirmeleri gerekmektedir.
Yiyecek malzemelerinin satış kontrolü, satış sistemlerine göre bono sisteminde satış kontrolü ve çek sisteminde satış kontrolü olmak üzere ikiye ayrılır (Çetiner, 2002: 576). İçeceklerin satış kontrolünde ise, işletmenin özelliğine göre çeşitli sistemler uygulanabilir. Ancak hangi şekilde satış yapılırsa yapılsın, en önemli konu yapılan içki satışlarının kaydedilmiş olmasıdır (Çetiner, 1995: 67).
2. YİYECEK-İÇECEK MALİYET KONTROL YÖNTEMLERİ
Yiyecek ve içecek maliyet kontrol yöntemleri, aşağıda yiyecek maliyet kontrol yöntemleri ve içecek maliyet kontrol yöntemleri olmak üzere iki ana başlık altında incelenecektir.
2.1. Yiyecek Maliyet Kontrol Yöntemleri
Yiyecek maliyet kontrol yöntemlerini dört başlık altında toplamak mümkündür. Bunlar; basit maliyet kontrol yöntemi, ayrıntılı maliyet kontrol yöntemi, standart maliyet kontrol yöntemi ve potansiyel maliyet kontrol yöntemidir (Aktaş, 2001: 329).
a) Basit Maliyet Kontrol Yöntemi: Basit maliyet kontrol yöntemi, aylık ve günlük olmak üzere iki şekilde uygulanabilmektedir. Ancak yiyecek maliyeti hesaplanırken ikisinin de hesaplama mantığı aynı olup, kısaca basit maliyet yöntemi, maliyetlerin satışlara oranlanması esasına dayanmaktadır (Dittmer ve Griffin, 1999: 384).
Basit aylık maliyet kontrol yöntemini uygulamak için aşağıdaki adımlar izlenir (Yılmaz, 2005: 149):
1) Dönem başı stok + dönem içinde girişi yapılan yiyecek malzemeleri (direkt girişler + depodan girişler) = Kullanılabilir yiyecek stoku
2) Kullanılabilir yiyecek stoku – dönem sonu stok = Dönem içinde kullanılan yiyecek stokları
3) Dönem içinde kullanılan yiyecek stokları – transferler ve iadeler = Dönem içinde üretilen yiyecek maliyeti
4) Dönem içinde üretilen yiyecek maliyeti – indirimler (personel yemeği, sağlık yardımı vb.) = Aylık satılan yiyecek maliyeti
5) Aylık Satışlar / Aylık satılan yiyecek maliyeti = Aylık Satılan Yiyecek Maliyeti Yüzdesi
Bazı otel işletmeleri, yiyecek maliyet yüzdelerini ay sonunda değil de günlük olarak hesaplamak isteyebilirler. Çünkü maliyetlerin günlük olarak hesaplanması sonucunda, meydana gelebilecek herhangi bir olumsuzluk aynı gün içerisinde fark edilerek düzeltilebilir.
Günlük yiyecek maliyetini bulmak için aşağıdaki eşitlik söz konusudur (Coltman, 1989: 120).
SATILAN YİYECEĞİN GÜNLÜK MALİYETİ = direkt satın alınan malzemeler + depodan alınanlar + departmana transferler – departmandan transferler – içki yemekleri
Elde edilen yiyeceğin maliyetinin, günlük yiyecek satış gelirine oranlanmasıyla, istenilen günlük yiyecek maliyet yüzdesi elde edilir. Basit maliyet kontrol yönteminde elde edilen yüzdeler, otel işletmeleri açısından maliyetleri değerlendirmede kullanılan önemli bir veridir.
Genellikle yiyecekler için maliyet yüzdesinin %30 düzeyinde olması arzulanmaktadır (Kozak, 1995:123).
Basit maliyet kontrol yönteminde, maliyet yüzdelerindeki olumsuz farkların hangi unsurlardan kaynaklandığı açıkça belirlenememekte ve yalnızca ortaya çıkan yüzdeler karşılaştırılabilmektedir. Bu durum, yöntemin önemli sakıncalarından birini oluşturmaktadır.
b) Ayrıntılı Maliyet Kontrol Yöntemi: Ayrıntılı maliyet kontrol yöntemi, günlük bazda yiyecek maliyet değişmeleri hakkında etkin bir kontrol sağlayabilmek ve satılan yiyecek maliyetinin hangi malzeme türlerinden kaynaklandığını göstermek amacıyla geliştirilmiş, günlük yiyecek maliyet kontrol yöntemidir. Bu yöntemin uygulanmasında yiyecekler; etler, deniz ürünleri, kümes ve av hayvanları, konserveler, meyve ve sebzeler, süt ve sütten yapılan ürünler, bakliyat gibi gruplara ayrılır (Taşkın, 1997: 129).
Ayrıntılı maliyet kontrol yönteminde birbirinden farklı iki yaklaşım söz konusudur. Bunlar; Harris, Kerr ve Forster yöntemi ve Horwath ve Horwath yöntemidir.
- Harris, Kerr ve Forster Yöntemi: Yöntemin esası, satılan yiyeceklerin maliyetlerinin hangi girdi kalemlerinden oluştuğunu bulmaya dayanır. Bu yöntemin uygulanmasıyla, günlük maliyet değişmeleri takip edilebilmekte ve ara toplamlar alınarak ay sonu sonuçları da elde edilebilmektedir (Yılmaz, 2005: 155).
Yöntemin uygulanabilmesi için, satışların ve maliyetlerin önceden tahmin edilmesi gerekir. Daha sonra bu tahminler ile gerçekleşen durum arasındaki farklar bulunarak, menüde ne tür değişikliklerin yapılacağı belirlenir (Usal ve Kurgun, 2001: 116).
- Horwath ve Horwath Yöntemi: Bu yöntemin özü, maliyetlerle birlikte her bir yiyecek grubu için satış oranını da bulmaya dayanır. Böylece yiyecek grubunun toplam içindeki ağırlığı tespit edilebilmekte ve herhangi bir olumsuzluk söz konusu ise gerekli tedbirler zamanında alınabilmektedir (Aktaş, 2001: 342).
Yöntemin en önemli dezavantajı, maliyetlerdeki artışları ayrıntılı göstermesine rağmen, maliyet değişiminin kaynağını göstermemesidir. Bu durum, alınacak önlemlerde işletmenin yetersiz kalmasına neden olabilmektedir (Sarıışık, 1998: 56)
c) Standart Maliyet Kontrol Yöntemi: Yiyecek maliyet kontrol yöntemleri arasında, en detaylı ve en gerçekçi sonuçları veren yöntem olduğu söylenebilir. Bu yöntemin temelini, bir dönem için söz konusu olan gerçek yiyecek maliyetinin, o dönemin başında belirlenen standart yiyecek maliyeti ile kıyaslanması oluşturur (Dittmer ve Griffin, 1999: 393).
Standart maliyet kontrol yönteminde, dönem içinde gerçekleşen yiyecek maliyetleri, dönem başında tahmin edilen standart maliyetlerden yüksek ise, olumsuz bir sapma söz konusu olmaktadır. Böyle bir durumda olumsuz sapmanın nedenlerinin araştırılması gerekmektedir.
Yiyecek maliyetlerinde meydana gelen olumsuz sapmalar, standart porsiyondan fazla malzemeyle servis yapılması, fazla üretimde bulunulması, malzeme alınmasında standart malzeme özelliklerine dikkat edilmemesi, piyasa fiyatlarının sık sık değişmesi, personel yemekleri ve talep edilen malzemenin mutfakta kullanılmamış olması gibi nedenlerden kaynaklanabilir (Çetiner, 2002: 580).
Standart maliyet kontrol yöntemi iki şekilde uygulanmaktadır.
- Toplam Standart Maliyetin Toplam Gerçek Maliyet ile Karşılaştırılması: Bu karşılaştırmada satılan yemek türlerinin porsiyon miktarları, her bir yemeğin standart maliyetleri ile çarpılır ve yemek türlerinin toplam standart maliyeti bulunur. Her bir yemek türünün toplam standart maliyeti toplanarak o gün veya o dönem satılan tüm yemeklerin toplam standart maliyeti bulunur. Bu toplam ile o gün veya o dönem gerçekleşen maliyetler karşılaştırılır ve sapma hesaplanır.(Çetiner, 1995: 61).
- Yiyecek Grupları Standart Maliyetinin Yiyecek Grupları Gerçek Maliyeti ile Karşılaştırılması: Bu karşılaştırmada, öncelikle yiyecekler gruplandırılır. Örneğin, A grubu yemekler et yemekleri, B grubu yemekler mevsim yemekleri, C grubu yemekler tatlılar vb. Buna göre, her bir grubun standart maliyeti ile gerçek maliyeti karşılaştırılır ve sapmalar hesaplanır.
d) Potansiyel Maliyet Kontrol Yöntemi: “Ön maliyet-ön kontrol” olarak da adlandırılan bu yöntem, gelecekte olması beklenen maliyetlerin belirlenerek, beklenen kârın elde edilmesi için gerekli tedbirleri (satış fiyatları, menünün oluşturulması, porsiyon maliyetleri vb.) almaya ve etkinliğini arttırmaya yönelik çabaları kapsar (Yılmaz, 2005: 165).
Bu yönteme göre, yiyeceklerin miktar ve türlerini tahmin edebilmek için, önce menüde yer alan her kalemin geçmişteki satış sayısı bulunur. Bunun için menü kopyası üzerine her yemek türü için satış sayısı yazılır. Daha sonra bu bilgiler satış analiz formuna veya defterine kaydedilir (Çetiner, 1995: 63). Yiyecek satışları analiz defteri sayesinde menü planlaması yapılır. Böylece, satışı yapılmayan ya da satışı ağır yürüyen yemekler menüden çıkarılır (Çetiner, 2002: 582).
Potansiyel maliyet konrol yönteminin kullanımıyla, hem  kaynakların daha etkin kullanımı hem  de personelin daha verimli çalışması sağlanabilmektedir (Kozak, 1995: 124).
2.2. İçecek Maliyet Kontrol Yöntemleri
Yiyeceklerde olduğu gibi içecekler için de çeşitli maliyet kontrol yöntemleri kullanılmaktadır. Bunlar, basit maliyet kontrol yöntemi ve satış fiyatıyla kontrol yöntemi olarak sınıflandırılabilir (Türksoy, 1998: 158–159).
a) Basit Maliyet Kontrol Yöntemi: İçecekler için basit maliyet kontrolünün uygulanması, yiyecek maliyet kontrolündeki gibidir. Çünkü, bu yöntemde de bir maliyet tablosu oluşturularak satılan içecek maliyeti bulunur ve bu maliyet satışlara oranlanarak istenilen içecek maliyet yüzdesi elde edilir. İçecekler için de basit maliyet kontrol yöntemi, aylık ve günlük olarak hesaplanabilir.
Aylık içecek maliyetlerinin kontrolü için, ay sonunda bardaki tüm içkiler sayılarak değerlenir. Bu tutar, dönem başındaki stoklar ile depodan o ana kadar çıkan içkilerden toplamından düşülerek, satılan içkilerin maliyeti ve daha sonra satışlara oranı elde edilir (Türksoy, 1998: 158).
Günlük basit maliyet kontrol yönteminde ise, bara günlük satışları karşılayacak kadar içki stoklanır. Bu yöntemde günlük sayım yapmaya gerek yoktur. Boş ve dolu şişeler birbiriyle değiştirilir. Çünkü bu yöntemde günlük satış maliyetini tespit etmek için her gün sayım yapmak yerine, her gün bara getirilen içkilerin o günün içecek maliyetini vereceği varsayımıyla hareket edilir (Kurt, 1998: 213).
Genellikle içecekler için maliyet yüzdesinin %20 düzeyinde olması arzulanmaktadır (Kozak, 1995:123).
b) Satış Fiyatıyla Kontrol Yöntemi: Bu yöntem, bara gelen içkilerin satış değerinin hesaplanarak, gerçekleşen hasılatla karşılaştırılması esasına dayanır. Bu yönüyle satış fiyatıyla kontrol yöntemi sapma analizine benzetilebilir (Türksoy, 1998: 159).
Satış fiyatıyla kontrol yöntemi, içecek maliyet kontrol yönteminde en çok kullanılan ve uygulanması kolay bir yöntemdir. Ancak, bu kontrol yöntemini güçleştiren nedenler de vardır. Bunlardan bazıları; satılan içkilerin brüt maliyetlerinin farklı olması, barlarda çok çeşitli içki satılması, içkilerin birleştirilerek satılması, içkilerin sek, kokteyl veya şişe olarak satılması ve satış personelinin davranışlarıdır (Çetiner, 1995: 69–70).
3. BASİT MALİYET KONTROL YÖNTEMİNE İLİŞKİN BİR UYGULAMA
3.1. ABC Otel İşletmesi Hakkında Genel Bilgiler
ABC Otel, Marmaris’te faaliyet gösteren dört yıldızlı bir otel olup, Mayıs ve Ekim ayları arasında yerli ve yabancı müşterilere hizmet sunmaktadır. İşletmede yiyecek-içecek bölümü diğer bölümlerden bağımsız olup, maliyetlerin hesaplanması bu bölüm müdürünün sorumluluğundadır. Yiyecek-içecek maliyetlerinin hesaplanmasında “basit aylık maliyet kontrol yöntemi” uygulanmaktadır. Her ay sonunda ortaya çıkan maliyet yüzdeleriyle, dönem başında tahmin edilen (arzulanan) maliyet yüzdeleri (yiyecekler için %30, içecekler için %20) karşılaştırılarak, ortaya çıkan olumlu ya da olumsuz farkların nedenleri araştırılmaktadır. Yiyecek ve içecek malzemelerinin depodan üretime gönderilmesinde, stok değerleme yöntemi olarak FİFO (ilk giren-ilk çıkar) yöntemi uygulanmaktadır. İşletmede yiyecek malzemelerinden sadece peynir, yağ ve bakliyat için stok kartı açılmakta, diğer yiyecek malzemeleri ise, doğrudan mutfağa gönderilmektedir. İçecek malzemelerinde stok devir hızının yüksek olmasından dolayı, şarap dışındaki diğer malzemeler doğrudan bara gönderilmektedir.
3.2. Yiyecek-İçecek Maliyet Bilgileri
ABC Otel’in en yoğun faaliyet gösterdiği ay temmuz ayıdır. Bu nedenle çalışmamızda Temmuz 2006 ayına ilişkin veriler ayrıntılı olarak ele alınmış, diğer ayların yiyecek ve içecek maliyet yüzdesi bilgileri ise, toplu olarak grafikte gösterilmiştir. Gerekli muhasebe kayıtları, stok kartları vb. işlemler tamamlandıktan sonra, Temmuz 2006 ayı yiyecek ve içecek maliyet tabloları aşağıdaki gibi oluşmuştur.
Tablo 1: Temmuz 2006 Ayı Yiyecek Maliyet Tablosu

(A)
Dönem Başı Üretimdeki Stok
15.103,07
(B)
Dönem İçinde Üretime Girişi Yapılan
Ba)- Depodan girişler= 3.615,52
Bb)- Direkt Girişler= 54.048,86
57.664,38
(C)
Üretimde Kullanılabilir Yiyecek Stokları (A+B)
72.767,45
(D)
Dönem Sonu Üretimde Kalan Stok (-)
(19.416,07)
(E)
Dönem İçinde Kullanılan Yiyecek Stokları (C-D)
53.351,38
(F)
Maliyetten İndirilecekler (-)
Fa)- Personel Yemeği= 4.352,88
Fb)- İkramlar= 352,64
Fc)- Yönetim Tarafından Kullanılan= 470,65
Fd)- Ofis Personel Giderleri= 1.974,43
(7.150,60)
(G)
Satılan Yiyecek Aylık Maliyeti (E-F)
46.200,78
(H)
Aylık Yiyecek Satış Hasılatı
130.145,60
(I)
Aylık Yiyecek Maliyet Yüzdesi (G/H)
0,35

Yukarıdaki Temmuz 2006 yiyecek maliyet tablosundan da görüleceği üzere, dönem başı üretimdeki stok tutarı ile dönem içinde üretime girişi yapılan malzeme tutarının toplamı, üretimde kullanılabilir yiyecek stok tutarını vermektedir. Elde edilen kullanılabilir yiyecek stok tutarından, ay sonunda mutfakta yapılan sayım sonucu bulunan yiyecek stok tutarı düşüldükten sonra, dönem içinde kullanılan yiyecek stokları bulunur. Dönem içinde kullanılan yiyecek stoklarından maliyetten indirilecek unsurlar (personel yiyeceği, ikramlar, yönetim tarafından kullanılan yiyecek tutarı ve ofis personeli gideri vb.) düşüldükten sonra, satılan yiyeceğin aylık maliyeti bulunur. Bulunan satılan yiyecek aylık maliyeti, aylık yiyecek satış hâsılatına bölündüğünde, o aya ait “yiyecek maliyet yüzdesi” bulunmaktadır.
Tablo 2: Temmuz 2006 Ayı İçecek Maliyet Tablosu

(A)
Dönem Başı Bardaki Stok
4.125,75
(B)
Dönem İçinde Bara Girişi Yapılan
Ba)- Depodan girişler= 2.458,20
Bb)- Direkt Girişler= 64. 068, 14
66.526,34
(C)
Barda Kullanılabilir İçecek Stokları (A+B)
70.652,09
(D)
Dönem Sonu Barda Kalan Stok
3.023,65
(E)
Dönem İçinde Kullanılan İçecek Stokları (C-D)
67.628,44
(F)
Maliyetten İndirilecekler
Fa)- Personel İçeceği          = 305,80
Fb)- Ödenmez ve İkramlar = 586,48
892,28
(G)
Satılan İçeceğin Aylık Maliyeti (E-F)
66.736,16
(H)
İçecek Aylık Satış Hasılatı
280.994,36
(I)
İçecek Aylık Maliyeti % (G/H)
0,24

Temmuz 2006 ayına ait içecek maliyet tablosundan da görüleceği gibi, dönem başı bardaki stok tutarı ile dönem içinde bara girişi yapılan içecek malzeme tutarının toplamı, barda kullanılabilir içecek stok tutarını vermektedir. Elde edilen kullanılabilir içecek stok tutarından, ay sonunda barda yapılan sayım sonucu bulunan içecek stok tutarı düşüldükten sonra, dönem içinde kullanılan içecek stokları bulunur. Dönem içinde kullanılan içecek stoklarından, maliyetten indirilecek unsurlar (personel içeceği, ikramlar ve ödenmezler vb.) düşüldükten sonra, satılan içeceğin aylık maliyeti bulunur. Bulunan bu tutar, aylık içecek satış hasılatına bölündüğünde o ayın içecek maliyet yüzdesi bulunur.
Çalışmada, işletmenin faaliyet sezonu olarak esas aldığı 2006 Mayıs-Eylül dönemine ait yiyecek ve içecek maliyet yüzdeleri, yapılan hesaplamalar sonucu aylara göre aşağıdaki grafiklerde sunulmuştur.:
http://mevzuatdergisi.com/2007/08a/02_files/image002.gif
Şekil 2: Yiyecek Maliyet Grafiği
ABC Otel’in yiyecek maliyet yüzdeleri, Mayıs ayında 37, Haziran ayında 36, Temmuz ayında 35, Ağustos ayında 35, Eylül ayında 38 olarak hesaplanmıştır..
http://mevzuatdergisi.com/2007/08a/02_files/image003.gif
Şekil 3: İçecek Maliyet Grafiği
İçecek maliyet yüzdeleri ise, Mayıs ayında 28, Haziran ayında 26, Temmuz ayında 24, Ağustos ayında 24, Eylül ayında ise 27 hesaplanmıştır.

SONUÇ ve DEĞERLENDİRME
ABC Otel İşletmesi’ne ilişkin maliyet bilgilerinde görüldüğü gibi, arzulanan maliyet yüzdesi yiyecekler için %30, içecekler için %20 iken, bütün aylara ait maliyet yüzdeleri önemsiz bir farkla da olsa bunun üzerinde gerçekleşmiştir. İşletme yönetiminin söz konusu olumsuz farkların sebeplerini araştırarak, gerekli önlemleri alması gerekmektedir. Ancak, maliyet yüzdeleri arzulanan yüzdelere oldukça yakın olduğundan, işletmenin yiyecek-içecek bölümünün etkin bir denetim mekanizmasına sahip olduğu söylenebilir.
Mayıs ve Eylül aylarının yiyecek ve içecek maliyet yüzdelerinin diğer aylara göre yüksek çıkmasının başlıca sebepleri, işletmenin bu aylarda düşük doluluk oranı ile çalışması ve gelecek aylarda kullanılmak üzere stoklanabilir yiyecek-içecek malzemelerinin bir kısmının satın alınması olabilir. Söz konusu yüzdelerin, Temmuz ve Ağustos aylarında düşük çıkmasının sebepleri arasında ise, bu aylarda otelin yüksek doluluk oranı ile çalışması, malzeme fiyatlarındaki nisbi ucuzlama ve malzemelerin önceki aylarda satın alınmış olması gösterilebilir.
Otel işletmelerinde etkili bir yiyecek-içecek maliyet kontrolünün yapılabilmesi için, yiyecek-içecek bölümünde çalışan görevlilerin konuyla ilgili bilgi ve deneyiminin olması ve sürekli olarak eğitimden geçirilmesi büyük önem taşımaktadır. Öte yandan, mevcut kontrol sisteminin temelini oluşturan satın alma, teslim alma, depolama, malzeme çıkarma, üretim ve satış kontrolü aşamalarıyla ilgili çeşitli önlemlerin alınması ve etkin bir yiyecek-içecek maliyet kontrolü uygulanması gerekmektedir.
İşletmenin kapasitesi ne olursa olsun, maliyetlerini azaltmak, kârını arttırmak, hizmet kalitesini yükseltmek ve müşteri memnuniyetini sağlamak için, yukarıda belirtilen yiyecek-içecek maliyet kontrol yöntemlerinden birisini uygulaması kaçınılmazdır. Ayrıca, maliyet kontrolü uygulaması sonucunda işletme, yiyecek-içecek maliyetlerinin önceden saptanan sınırlar içerisinde olup olmadığını da tespit edebilecektir.